Er woonde eens een muis onder de koelkast, maar een lange tijd geleden toen hij nog jong was, was hij daar op een vreemde manier terecht gekomen, veel weet hij er zich niet meer van te herinneren, maar een ding weet hij nog wel en dat was dat hij was ontvoerd door een heel groot harig monster, een monster met grote groene ogen, brr
Als hij daar nog aan terug dacht viel hij bijna weer flauw, want toen hij lang geleden diep in de grote groene ogen had gekeken was hij flauw gevallen, en toen hij weer wakker werd was het een was het al een flinke tijd later.
Toen hij wakker was geworden was dat op een hele vreemde plek, een plek die hij niet kende, “mama!….papa!….” had hij zachtjes gepiept, maar niet voordat hij eerst om zich heen had gekeken want stel je voor dat het monster hem zou horen!
Maar mama en ook papa hoorde hem niet, voorzichtig riep hij het wat luider “Papaaaa…..Mamaaa…..” maar ook dit keer was er geen muis die hem hoorde, langzaam verscheen er een traantje in zijn oogje en toen nog een en nog een, en het duurde niet lang of de traantjes stroomde als kleine watervalletjes uit zijn beide oogjes.
Na een tijdje waren de traantjes op, “Waar ben ik? En wat nu?” mompelde hij. Hij was nog veel te klein om overal antwoorden op te hebben, een ding wist hij wel en dat was dat hij een plekje moest zoeken om zich te verstoppen, want stel je eens voor dat het monster weer terug zou komen, waar moest hij dan heen?
Voorzichtig keek hij om zich heen, “waar moet ik naar toe” dacht het kleine muisje, “want ik ben hier nog nooit geweest”, even later trippelde hij door de keuken, want daar was hij terecht gekomen maar dat wist het kleine muisje natuurlijk niet, hij was alleen maar op zoek naar een veilig plekje, ver weg van de kat, want dat was het monster die het kleine muisje had gezien, maar hij was nog veel te klein om dat allemaal te weten.
Na een tijdje rond trippelen door de keuken vond hij een plekje een plekje waar het lekker warm was, en onderweg er naar toe had hij wat lekkere hapjes gevonden, die het kleine muisje snel had opgesmikkeld, een beetje dorst had hij nog wel maar op het plekje waar hij terecht gekomen was vond hij in een klein bakje met een beetje water erin.
Nu kan ik jullie wel vertellen dat het plekje dat het muisje gevonden had, een plekje was achter de koelkast en zoals jullie weten vallen er altijd wel dingetjes op de grond in de keuken en die dan soms ook onder een koelkast terecht komen.
En het water was natuurlijk condens water van de koelkast, maar tja dat kon het kleine muisje natuurlijk niet weten, en wat jullie ook nog niet wisten was dat papa en mama muis hem Piep genoemd hadden!
Dit lijkt me wel een veilig plekje dacht Piep, er is wat te eten en er is wat drinken, alleen een plekje om heerlijk in te slapen is er nog niet maar dat vind ik vast nog wel!
Wisten jullie dat muisjes hele slimme diertjes zijn? En dat ze door de kleinste gaatjes kunnen kruipen en dat ze niet veel eten en drinken nodig hebben om te leven, en dat ze heel handig zijn in het bouwen van nestjes, en ook Piep kon dat helemaal al uit zich zelf en niemand had dat Piep geleerd.
Zoals jullie misschien wel weten zit er achter elke koelkast een dikke laag van isolatie materiaal, dat zorgt ervoor dat de koelkast van binnen lekker koud blijft, maar tja dat wist Piep natuurlijk niet!
Mmm heerlijk water dacht Piep na het drinken, gaap, gaap!! Piep was een beetje moe geworden van alles wat hij in zo’n korte tijd had meegemaakt, gelukkig had hij zijn buikje vol gegeten en zijn dorst gelest.
Rustig keek piep om zich heen, mmm dacht Piep toen hij naar het zachte isolatie materiaal keek, daar kan ik wel een heerlijk bedje van maken, het is lekker zacht en ik denk ook heerlijk warm.
Piep ging aan het werk en hij was er een flinke tijd mee bezig, en het duurde dan ook een hele tijd voordat Piep tevreden was mijn zijn nieuwe bedje.
Misschien dat jullie het al wisten maar muisjes bouwen van materiaal dat voor handen is de prachtigste holletje, muisjes zijn ware kunstenaars en ze recyclen alles tot een prachtig holletje of nestje waar ze dan in kruipen en slapen.
Het is dat ze soms door een knorrende maag wakker worden of door dorst want anders zouden ze maar blijven slapen!
Piep was flink druk geweest en toen na een hele tijd hard werken zijn holletje klaar was kroop hij er met een voldaan gevoel in, even een beetje nestelen en nog een flinke gaap en poef Piep was in diepe slaap gevallen.
Nu is het al weer een flinke tijd geleden dat Piep onder de koelkast is komen wonen, en eerlijk gezegd bevalt het piep ontzetten goed, hij heeft een leven als een, als een ehm Muis, hij is wel een beetje grijzer geworden dan hij was toen hij onder de koelkast kwam wonen, maar Piep zich nog Piep jong.
Piep is er in de loop der tijd achter gekomen dat er niet een maar twee monsters leven en dat ook nog eens dicht bij hem in de buurt, in het begin kroop Piep bibberend als een rietje door de keuken op zoek naar lekkere dingen, zoals jullie vast al wel weten staat de koelkast in de keuken, en Piep hoeft dan ook nooit lang te zoeken om wat lekkers te vinden!
Piep is wel een beetje kieskeurig geworden, alleen de lekkerste hapjes peuzelt hij op en voor andere dingen haalt hij zijn neusje op, een normale muis is echt niet zo kieskeurig, dan Piep, maar tja dan ken jij Piep nog niet!
Nee!…..Piep heeft het goed voor elkaar pas als het donker is geworden staat hij op, hij rekt zich even uit en dan steekt hij heel voorzichtig zijn neusje uit, hij snuffelt dan en beetje, kijk dan naar alle kanten, luistert en tijdje en trippelt dan vliegensvlug over de keukenvloer op zoek naar eten!
En overal heeft hij plekjes gevonden waar hij snel kan schuilen en dat zijn allemaal plekjes waar hij veilig is, en Piep die best wel heel slim is heeft meerdere nestjes gemaakt, en elke paar dagen slaapt hij ergens anders, dan is het net of hij uit logeren is.
Nu zul je wel denken dat Piep een blije en tevreden muis is, toch? En eigenlijk is hij dat ook wel maar Piep is helemaal alleen en dat knaagt een beetje aan Piep, het knaagt eigenlijk steeds meer aan hem, want hoe zou het met papa en mama gaan?
En hoe gaat het met zijn vele broertjes en zusjes? Piep wist het niet en Piep wist ook niet waar hij ze moest zoeken, hij kende alleen de keuken en alle plekjes waar hij kon schuilen.
Maar Piep was een slimme muis en hij had al weken en weken geleden ontdekt dat de monsters op een speciale plek de keuken in kwamen en daar ook weer naar buiten gingen, nu was hij daar al in de buurt geweest maar het was geen fijne plek vond Piep en het liefst ging hij er met een grote boog omheen!
Maar hij was er wel achter gekomen dat als hij zijn ouders en al zijn broertjes en zusjes weer wilde zien dat hij dat dan via deze weg moest doen.
Piep was er ook achter gekomen dat de monsters op vaste tijden binnen en op vaste tijden naar buiten gingen, nu denk jij misschien maar muisjes kunnen toch geen klok kijken, nee hoor dat kunnen muisjes ook niet en Piep dus ook niet!
Maar piep kon wel zien wanner het licht werd, of wanneer het donker werd, en hij had goede oortjes, zo wist hij na een tijdje precies of de monsters binnen of buiten waren, en dat was best wel slim van Piep.
Na weken opgelet te hebben besloot Piep om een poging te wagen, een poging om naar buiten te komen, hij wist dus al wanneer de monsters naar binnen gingen, en wanneer het dus veilig was.
Hij had al een klein beetje geoefend alleen het allerlaatste stukje moest hij nog ontdekken en vanavond zou dat gaan gebeuren.
Het duurde Piep veel te lang door alle spanning had hij slecht geslapen, het hartje klopte in zijn keeltje de tijd ging zo langzaam het leek wel alsof de tijd stilstond, maar na lang wachten was het dan eindelijk zover, monster nummer twee was net naar binnen gegaan, dus was het de hoogste tijd en zo snel als zijn kleine oude beentjes maar konden trippelde hij naar het kattenluik, want dat was het, bij het kattenluik aangekomen zag hij een klein kiertje.
Een kiertje waar hij meteen zijn neus in stak snuffel, snuffel, de kust is veilig dacht Piep en zoef daar schoot Piep door het luikje de vrijheid tegemoet, weg van zijn huisje achter de koelkast, op zoek naar zijn Papa, Mama en zijn broertjes en zusjes!
Nu willen jullie natuurlijk weten hoe het met piep is vergaan, hij vond na een tijdje zoeken een paar van zijn broertjes en zusjes maar niet allemaal want alle anderen en ook papa en mama waren waarschijnlijk gepakt door de monsters en ze zijn nooit meer terug gekomen.
Er was plaats genoeg in het oude huisje van papa en mama, hier was hij geboren en hier zou hij blijven wonen, en hij dacht nog vaak aan zijn oude huisje onder de koelkast en aan al die lekkere hapjes
De monsters hebben Piep nooit kunnen pakken daar was Piep veel te slim voor, en als hij niet gestorven is dan leeft hij misschien nog, mocht je hem zien doe hem dan de groetjes namens de schrijver van dit verhaaltje!
IKKE